3B Model Oluşturma Teknikleri

[kgokhangurbuz]

Birçok 3B model yaratma yöntemi mevcuttur, hangi yöntemi seçeceğiniz modeliniz ile ne yapmak istediğinize göre değişiklik gösterebilir.

Primitive Modeling (İlkel Modelleme): Kutu, küre, koni, silindir gibi ilkel geometri tipleriyle yapılan modelleme yöntemidir. Geometrileri move, rotate, scale gibi transform araçlarıyla pozlama, birleştirme ve tümleştirme gibi basit işlemlerle modeller oluşturmayı sağlar. 123D Design gibi yazılımlarca kullanılan en basit modelleme yöntemlerinden biridir.

Solid Modeling (Katı Modelleme): 3B objeleri hacim olarak belirten, kütle, ağırlık merkezi, durağanlık gibi özellikleri taşıyan modelleme yöntemidir. Bu modelleme tekniği ölçüleri belirtilmiş mekanik tasarımlar için kullanışlıdır. Ebatlar ya da parametreler sürekli olarak değiştirilebilir haldedir çünkü model üzerinde bulunan tüm açılar ve uzaklıklar tanımlıdırlar. Bu modelleme yöntemiyle oluşturulan modeller neredeyse her zaman çok temiz ve hata kabul etmez haldedirler, ancak üzerlerinde organik dokuların model olarak oluşturulması oldukça zor olabilir. Autodesk Inventor, AutoCAD bu tekniği oldukça iyi ve etkili kullanır.

Mesh Editing (Ağ Düzenleme): Vertex olarak tanımladığımız uç noktaların birbirleriyle kenar (edge) oluşturması, kenar (edge) 'ların birbirlerinin arasının yüzey (face)'lerle örülmesi sonucunda ortaya çıkan üçgenlerin birleşerek çokgen yüzeyler oluşturması ve bu çokgenlerin birleşerek geometrileri oluşturmasıyla 3B şekilleri oluşturan tekniktir. Mesh Edit yetenekleri olan yazılımlarda yüzeyleri seçip basitçe itme ve çekme hareketleriyle geometrilere şekil verilebilmektedir. Bu modelleme yöntemi ile organik şekilleri kolayca elde etmek mümkündür. Bu yazılımlar genellikle parametrik bilgileri saklamazlar, dolayısıyla kullanıcılara herhangi bir kısıtlama olmaksızın şekli düzenleme özgürlüğü sunarlar. Ancak bu serbest modelleme yöntemi mekanik tasarımlar için uygun değildir çünkü modele ait yüzeyleri kırabilir ve / veya bozabilir, bu da formun 3B yazıcılardan çıkması aşamasında sorunlarla karşılaşmaya sebep olabilir. Modellenen obje konusunda dikkatli ve özenli olunduğu durumda çok detaylı ve kaliteli modellerin ortaya çıkması mümkündür.

Polygon Modeling (Çokgen Modelleme): Maya ve 3ds Max tarafından kullanılan modelleme yöntemidir. Bu modeller farklı araçları, efektleri ve düzenleyicileri kullanarak formlar elde edilebilen farklı sayılardaki çokgenlerden oluşur. İstediğiniz formu elde etmek için çokgenleri itip çekebilir, yeni yüzeyler ekleyebilirsiniz. Bu modelleme yöntemi Mesh düzenleme yöntemi gibi, kullanıcılara "dinamik" modeller yaratma olanağı sağlar ve altyapı olarak oldukça benzerlik gösterir. Mesh düzenleme yöntemi gibi bu yöntem de parametrik bilgileri saklamayan bir yöntemdir ve modelin oluşturulma aşamasında dikkatli olunmazsa oldukça karmaşık model hatalarının ortaya çıkması kaçınılmazdır.

Surface Modeling (Yüzey Modelleme): Hacmi ve kütlesi olmayan çok ince bir kabul oluşturarak 3B modellerin referans çizgiler arasında oluşturulmasını sağlar. Organik formlar oluşturmak için en iyi seçimdir, çünkü kapalı bir 3B şekle bağlı olmaksızın yüzeylerin serbestçe oluşturulmasını sağlar. Çoğu yazılımda Sweep, Loft, Revolve gibi ana komutlarla kullanılabilir. NURBS modelleme araçları ve yetenekleri ile çok daha gelişmiş formlar elde edilebilir.

Generative Modeling (Üretici Modelleme): Bilgisayar kodlarını kullanarak 3B modeller oluşturan tekniktir. Genellikle Mesh modelleme yöntemleriyle birlikte kullanılarak daha karmaşık formların oluşturulması için yardımcı olarak kullanılır.

3D Scanning (3B Tarama): En yaygın olarak bilinen lazer tarayıcı, foto-grametri gibi yöntemlerle birden çok görüntünün belirli ara yazılımlarla birleştirilerek 3B objeler oluşturmasını sağlayan yöntemdir.

Modellerin oluşturulmasında tek bir yönteme bağlı kalma zorunluluğu yoktur. Yukarıda açıklamaları bulunan yöntemlerin birden fazlası aynı model üzerinde kullanılarak sonuç elde edilebilir.